[Oneshot] Art

Een laatste tekening. Dat was alles wat er nodig was. Een laatste tekening om het te eindigen. Een laatste tekening om hem de tranen en de pijn te ontnemen. Het leek zo makkelijk, het wás zo makkelijk. Hij had maar een vel nodig. Een vel papier, vergeeld, oud. Een flinterdun blaadje, de mooiste die hij had, om het einde op te tekenen. Hij pakte de vulpen op, die naast het blaadje lag en begon te tekenen. Zwart inkt hechtte zich aan het papier en Vincent zijn handen bepaalden waar. Hij tekende. Hij tekende zoals hij nog nooit getekend had. Hij maakte geen kunst, hij maakte geen inspirerende werken. Het enige wat hij deed was tekenen. Maar hij wist, hij voelde dat dit zijn beste tekening ooit was. Hij voelde dat dit was waarmee hij beroemd zou worden. Al zou hij er niet meer zijn als zijn lugubere werk eindelijk als kunst gezien zou worden.
Terwijl hij tekende voelde hij zich een worden met het papier. Hij voelde de rust van de simpele lijnen zwarte inkt. Hij voelde de vrede van de getekende persoon. Hij wilde de tekening zo graag af maken. Hij kon niet wachten om het vel papier aan de muur te pinnen, tussen zijn andere tekeningen en zich in te leven in het figuurtje van inkt. Het maakte hem niet uit wat er de komende minuten om hem heen zou gebeuren. De vrienden die hij had mochten binnenstormen en hem proberen te stoppen. Zijn vriend mocht binnenstormen en hem proberen te stoppen, maar Vincent zou tekenen al zouden zijn ouders over zijn schouder meekijken.
Hij vormde armen en een hoofd. Hij vormde een mager, ontbloot bovenlichaam. Hij vormde dunne benen, enkels. Hij vormde zelfs grove lijnen tussen zijn benen. Het voelde goed, het voelde juist om het zo te tekenen. De punt van de pen schetste over de papieren armen. Hij trok strepen over de polsen. Hij tekende tot zijn papieren ik overeen kwam met zijn ik van vlees en bloed. En toen zijn tekening zo ver was, begon hij met nieuwe strepen. Dikkere lijnen, diepere wonden. En met iedere lijn die hij zette, werkte hij zijn lichaam bij. En met iedere druppel bloed die hij tekende, gleed een druppel over zijn arm naar beneden.
Hij zette een laatste streep. Een dikke, zwarte lijn die nog lang glansde voordat hij opdroogde. Hij pakte het mes steviger beet en kopieerde de de dikke, diepe lijn in zijn huid. Het zachtroze vel barstte voor hem open en rood welde op uit zijn arm. Vol bewondering aanschouwde hij de mooiste inkt die hij ooit zou zien. De laatste inkt die hij ooit zou zien opdrogen. Zijn linkerarm bleef bloeden en het duurde niet lang voor er een plas donkerrode vloeistof op de vloer verscheen. Vincent zijn ogen bleven even hangen op de plas. Zijn rechterhand schoot weer naar het papier en met snelle bewegingen schetste hij de plas na.
Voorzichtig kwam Vincent overeind. Er verschenen gekleurde vlekken in zijn blikveld zodra hij op stond en hij voelde zich licht worden in zijn hoofd. Zijn vingers grepen naar het velletje papier en sloten zich eromheen. Met langzame passen bewoog hij naar de muur. Hij drukte het papier tegen de wand en pinde hem vast. Heel even plaatste hij zijn voorhoofd tegen de koele stenen en liet hij een lange zucht ontsnappen. Vervolgens strompelde hij terug naar de stoel. Hij schoof de stoel achteruit tot hij midden in de kamer stond en nam plaats.
En zo wachtte hij. Hij hoefde niet eens lang te wachten. Hij voelde hoe het leven langzaam uit hem stroomde. De vlekken voor zijn ogen veranderden in zwarte vlekken en niet veel later veranderde alles in zwart. Hij sloot zijn ogen, slaakte een laatste, opgeluchte zucht en dreef weg in een diepe, diepe slaap.
Mocht zijn laatste tekening veranderen in kunst. Mocht de tekenaar veranderen in kunstenaar. Mocht hij rusten, terwijl zijn werken bleven leven.

Ieh, dit laat me echt rillen, maar dat doen zulke one-shots vaak met mij. Maar het is wel awesome.

Oh, één klein muggenzifterig dingetje, volgens mij moet "bloedden" in Zijn linkerarm bleef bloedden en het duurde niet lang voor er een plas donkerrode vloeistof op de vloer verscheen. gewoon "bloeden" zijn.

Ohja thenk joe c:

Als joe c:

Weet je toevallig ook een titel? (AA)

"Hoe Vincent een beroemde kunstenaar werd."

AHAHAHAHAHA nee ik weet niets want ik faal altijd met titels.

Oeh iets in die trant is wel heel awesome hoor.

Ik zou het eigenlijk Art noemen, omdat het zo simpel is en toch niets van het verhaal direct verklapt. Art is namelijk zo'n algemeen woord, maar tsja. Wie ben ik? Nina

Yes nina ilysm

Hè bah ;c

Wat :c

Ik kan nooit tegen dit soort one shots, zo van bah en iel en zo :C

Maar nawh ;c