Eloise Sherman alias Winter

ALGEMEEN
Volledige naam: Eloise Sherman
Roepnaam: Eloise was ooit haar roepnaam, maar dit is ondertussen in ‘Winter’ verandert, al heet ze officieel nog steeds Eloise.
Bijnaam: Winter is dus haar officiële, vaste bijnaam en ze steekt graag iedereen neer die haar anders durft te noemen.
Leeftijd: 19
Geslacht: V
Geloof: Winter is zo Atheïstisch als het maar kan.
Probleem: Winter is gek, volgens vele artsen, psychiaters, agenten en waar ze dan ook nog meer gezeten heeft. Ze heeft ook de gewoonte om exen of mannen die naar haar omkijken neer te steken. Gestoord, dus.
Taak: Winter zou geen vinger uitsteken naar al die halfdode mensen die hulp nodig hebben, hoor. Nee, ze slaat liever zombies neer.

INNERLIJK
Karakter: Bij Winter zou je je op het eerste gezicht af kunnen vragen of deze jongedame een zombie of mens is. Winter is er namelijk erg goed in haar emoties niet te tonen en staart vaak met een lege blik voor zich uit. Als we haar dan toch moeten omschrijven, kunnen we er meteen wel bij zeggen dat er waarschijnlijk weinig kans is dat deze jongedame je beste vriendinnetje wordt. Misschien moet je bij Winter maar aan het seizoen winter denken. Kil, onverschillig en verre van vriendelijk. Winter doet nooit vriendelijk en áls ze iets is dat in de buurt komt, kan je er zeker van zijn dat ze dit niet oprecht meent. Winter heeft namelijk geen zin om te doen alsof alles leuk en aardig is, een glimlach op haar gezicht in daarom ook erg zeldzaam - tenzij dit een sarcastische is, natuurlijk. Want Winter is ook graag sarcastisch. Het is bijna haar manier van spreken geworden, sinds haar familie haar als slaafje begon te gebruiken. Winter is graag sarcastisch, vooral tegen aardige mensen. Ja, Winter heeft een hekel aan aardige mensen. Ze is gestoord, ja, daarom zit ze hier, en dat durft ze zelf ook toe te geven. Haar familie behandelde haar al alsof ze eigenlijk in het gekkenhuis hoorde. Het is ook haar familie die haar zo gemaakt heeft. Waardoor Winter zo koud en hard is geworden. Ze is niet snel in dingen geïnteresseerd en heeft ook absoluut geen zin om naar jouw commentaar te luisteren. Wat je ook tegen haar zegt, ze geeft geen kik. Opmerkingen doen haar namelijk niets meer.
Sterke punten: Winter kan goed liegen en weet haar emoties onder controle te houden, iets dat erg handig kan zijn, en is ook goed in ‘logisch nadenken’.
Zwakke punten: Winter kan absoluut niet met complimenten omgaan. Ook wordt ze gek als mensen haar commanderen en heeft ze amper geduld, al weet ze dit prima te verbergen.
Relaties: Winter heeft haar ex neergestoken toen ze hem met een ander betrapte en dat heeft zich meerdere keren herhaald, misschien dat dat genoeg zegt?
Hobby’s: Echte hobby’s heeft Winter niet. Ze heeft namelijk een hekel aan alles dat vrolijk is, zoals muziek of bloemen of regenbogen of schilderijen. Misschien is het neerknuppelen van zombies één van haar hobby’s geworden.
Haat: Winter haat mensen in het algemeen, en dan vooral aardige, vrolijke, naïeve of domme mensen. Verder heeft ze nog een waslijst van dingen die ze haat, maar dat is teveel om op te noemen.

UITERLIJK:
Lengte/bouw: Winter is niet erg lang, 1,64, en is slank gebouwd, al zijn haar vrouwelijke vormen wel aanwezig. Winter heeft trouwens een hekel aan haar lengte. Ze was liever tien centimeter langer geweest.
Huid: Winter heeft een lichte huid en komt nooit in de zon omdat ze bang is dat haar huid donkerder wordt.
Haar: Witblond, meestal los of in een paardenstaart naar achteren.
Ogen: Lichtblauw, omlijst door donkere, volle wimpers.
Kleding: Winter draagt geen kleuren, alleen zwart, wit of grijs. Of blauw, dat is de enige uitzondering, maar nooit en dan ook nóóit rood, oranje, paars, etc.
Speciale kenmerken: Op haar linkerpols heeft Winter een tatoeage in de vorm van een ijskristal, die haar eraan herinnert dat ze niet meer terug hoeft te keren naar huis.

EXTRA:
Familie: Winter heeft twee ouders. Dat is biologisch gezien nodig om te ontstaan. Snap je? Nu moet je weten dat Winter ook nog twee zussen heeft, genaamd Roselyn en Catherine, waarvan je niet zou zeggen dat ze zussen waren. Winter is namelijk nogal de buitenstaander in de familie. Niet alleen qua uiterlijk - iedereen in haar familie heeft krullerig, bruin haar en warme chocoladebruine ogen - maar ook het karakter van Winter en haar zussen is nogal verschillend. Winter heeft het ook nooit met haar zussen kunnen vinden. Winter komt overigens uit een familie die dol is op de warme jaargetijden en een hekel heeft aan de winter, vandaar haar 'bijnaam'.
Verleden: Winter is opgegroeid in een klein huisje in Londen en als klein meisje werd ze al ‘Snowflake’ genoemd, omdat ze zo bleek was en daardoor ontzettend opviel tussen de rest van haar familie en vooral naast haar twee zussen. Winter, toen nog de kleine Eloise, was niet het meisje dat meedeed met prinsesje spelen of theefeestjes gaf, nee, Winter zat op school aan de kant en wilde niet meedoen met de andere kinderen, tenzij ze verstoppertje deden, want Winter kon verstoppen als de beste, of als ze een spel deden waarbij je anderen moest vangen, dan deed Winter ook maar al te graag mee. Als de juffrouw alle poppen zonder hoofd aantrof, wees iedereen al gauw naar Winter, want ’dat zal die rare Eloise wel gedaan hebben!’ Haar ouders maakten zich er toen niet veel zorgen om. Oh, de moeder van Winter had heus wel door dat anderen met bezorgde blikken naar het meisje keken, maar ze dacht dat Winter zich gewoon niet op haar plek voelde en dat het over zou gaan. Thuis werd ze ook al snel als buitenbeentje neergezet. Haar zussen lieten haar absoluut niet aan hun poppen komen of meedoen met prinsesje spelen en haar vader werd ontzettend boos als Winter haar zussen in de weg liep. Daarom was Winter gedwongen iets te verzinnen waarmee ze niemand lastig zou kunnen vallen. Het pesten van de kat, bijvoorbeeld, of het verbranden van mieren met een vergrootglas. Uiteindelijk werden haar ouders het erover eens dat er iets mis moest zijn met Winter, en dat ze haar misschien strenger moesten behandelen om haar weer normaal te krijgen. Vanaf ongeveer haar twaalfde begonnen haar ouders haar zo ongeveer alle klussen in het huis op te zadelen. Winter had absoluut geen zin om slaafje te spelen, maar vanbinnen was ze bang voor de woede waarin haar ouders, en vooral haar vader kon ontsteken en bovendien kon ze zichzelf eindelijk nuttig maken. Zo werd ze min of meer ‘slaafje’ in huis, en terwijl haar zussen opgroeiden en vriendinnen hadden op school, bleef Winter de vreemde, stille Eloise waarvan iedereen het liefste uit de buurt bleef. Het verontrustte haar ouders dat Winter nooit uit haar vel sprong vanwege de taken die ze opgezadeld kreeg en dat ze eigenlijk amper liet weten hoe ze zich voelde. Daardoor begonnen ze haar uit te lokken, haar zover te krijgen dat ze woedend zou worden en zich eens als een normaal tienermeisje zou gaan gedragen, maar in plaats daarvan werd Winter nog emotielozer en killer. Want naarmate ze ouder werd, bevroor Winter stukje bij beetje vanbinnen. Klasgenoten die nog wel eens het lef hadden opmerkingen naar haar te schreeuwen of te roepen dat ze een freak was, negeerde ze, terwijl ze vanbinnen alleen maar kouder werd door de haat die ze voor deze klasgenoten, de kinderen die haar hun hele leven al hadden laten zitten en behandelden als lucht, koesterde. Toen er eindelijk iemand interesse in haar leek te tonen (een jongen uit haar klas, die haar plotseling aansprak) wist ze niet hoe ze ermee om moest gaan en keek ze niet naar hem om. Op haar zeventiende liep ze van huis weg en kwam ze in een wereld van stelen, bedrog en drugs terecht. De jongeman bij wie ze in huis terecht kwam – de enige die ze ooit behandeld heeft als iemand van wie ze hield – betrapte ze uiteindelijk met een ander meisje en Winter werd zo ontzettend kwaad dat ze haar woede uitte door de jongen voor de ogen van het meisje neer te steken. Het gevoel dat dit gaf, het moment waarop ze de jongen neerstak, gaf haar zoveel voldoening dat ze het rijtje andere “exen” of jongens die ook maar ooit hadden durven beweren dat ze om haar gaven, afging, totdat ze gevonden werd en zich zonder tegenstribbelen door de politie mee liet nemen. Die verklaarden haar als psychisch niet in orde, gestoord, of hoe je het ook wil noemen, en wilden haar laten opsluiten, maar uiteindelijk is ze in het Lawrence beland. Blijkbaar hoopt men dat er ooit nog iets van haar gaat worden.
Overig:

Plaatje:

Spoiler: